Praktyka magiczna jest tak stara jak ludzkość. Już w epoce kamiennej pierwsi myśliwi wykonywali modele zwierząt, jakie chcieli następnego dnia upolować. Modele przekłuwano strzałami, a symboliczny ten akt - miał zapewnić powodzenie łowów. Sporządzanie modelu i wykonywanie rytuału przez prehistorycznych magów służyło wytworzeniu się ogniwa łączącego myśliwych i ich zdobycze. Jaskiniowi myśliwi wykonywali te rytuały nie dlatego, że byli prymitywnymi ignorantami, ale ponieważ wierzyli, iż za pomocą symbolicznych działań magicznych mogą wywrzeć wpływ na swe otoczenie. Wiara ta przez wieki utrzymywała się jako podstawa magicznej filozofii. O wiele za długo traktowano magię jako coś niewiele więcej wartego niż starodawny przesąd. Powody nietrudno zrozumieć. Praktyka magiczna - przez wiele wieków uznawana za coś złego - była surowo zabroniona przez religijne i kryminalne prawa, które decydowały o tym, w co człowiekowi wolno było wierzyć. W tak represyjnej atmosferze każdy, kto przyznawał się do tego, że jest magiem lub okultystą (człowiekiem znającym ukryte nauki), narażony był w najlepszym przypadku na surowe potępienie, a mógł też łatwo utracić życie. Wszystko to spowodowało, że magia zeszła do podziemia. Wykonywana była potajemnie przez osoby prywatne oraz tajne stowarzyszenia, zazdrośnie strzegące swej wiedzy przed światem zewnętrznym. Na skutek ukrywania się przez tyle wieków magia zachowała do naszych czasów pewien złowróżbny odcień. Jest przecież zrozumiałe, że jeśli ludzie nie mają dostępu do prawdziwej wiedzy o przedmiocie, tworzą dla jego wyjaśnienia zmyślone historie. Ostatnie 30 lat przynosi złagodzenie atmosfery religijnej i powoduje wzrost zainteresowania naukami okultystycznymi. Praktyka magiczna stopniowo wychodzi z ukrycia. Dysponując szerszą wiedzą dotyczącą minionych epok, możemy teraz realizować takie formy praktyki magicznej, jakie odpowiadają naszym czasom, nie tracąc jednak tradycyjnych wartości dawnej filozofii magicznej. W umyśle przeciętnego człowieka słowo magia wywołuje wyobrażenie cyrkowego iluzjonisty wyciągającego królika z kapelusza, albo obraz zakapturzonej postaci recytującej demoniczne zaklęcia na wiejskim cmentarzu. Obie te wizje są błędne. Słowo magia wywodzi się ze źródłosłowu oznaczającego po prostu „mądrość". Historycznie pierwsze użycie tego słowa dotyczyło magów, starożytnej sekty kapłanów perskich, będących adeptami okultystycznej sztuki astrologicznej, sztuki wróżenia i praktyk magicznych. Do tej starożytnej sekty kapłanów magii należeli ci trzej magowie albo mędrcy, którzy przynieśli symboliczne dary nowo narodzonemu Jezusowi. Przez wieki magia rozwijała się różnymi sposobami zależnie od zmian kulturowych i od nastawienia ludzi, jacy ją praktykowali. Różne postacie magii mają swe odbicie na kartach tej książki. W tym miejscu należy wyjaśnić, że aby praktykować magię nie trzeba być wyznawcą jakiejś określonej religii. Magia była w ciągu swej historii wiązana z różnymi religiami. Wszystkie najważniejsze religie zawierają elementy praktyki magicznej. Dobrze znanym przykładem jest msza katolicka. Nie musisz więc być osobą religijną w ogólnie przyjętym znaczeniu tego słowa. Aby stać się prawdziwym magiem i mieć sukcesy w swoich magicznych działaniach, musisz jednak pokładać wiarę w jakąś istotę nadrzędną lub w istnienie rzeczywistości duchowej, będącej poza zasięgiem zmysłów. Magię można wykorzystywać w celu poprawienia lub ustabilizowania warunków panujących w otoczeniu maga, ale jest też ona sprawdzoną metodą wewnętrznego i duchowego rozwoju człowieka. Absolutnie nie należy traktować jej jako rozrywki dla urozmaicenia życia, podobnie jak innego hobby w rodzaju zbierania znaczków, czy też łatwego sposobu pozyskania materialnego dobrobytu. Kto decyduje się wstąpić na magiczną ścieżkę, powinien przyjąć najwyższe zasady etyczne. Praktykowanie magii jest bardzo poważnym i odpowiedzialnym działaniem. Przede wszystkim praktykowanie magii w jakiejkolwiek formie, choćby na najprostszym poziomie, ujawni ci wiele o Tobie samym. Podchodząc do praktyki magicznej z pozytywnym nastawieniem i z zamiarem usilnego działania dla uzyskania wyników, znajdziesz się w fascynującym świecie nowych i satysfakcjonujących doświadczeń. Wstąp więc na wskazaną przez nas drogę, czyniąc pierwsze kroki na magicznej ścieżce wiodącej do oświecenia - "Człowieku poznaj siebie" Magia sprawia wrażenie bardzo tajemnicze, jeżeli nic o niej nie wiesz. Toteż praktyczną naukę trzeba rozpocząć od sprecyzowania, czym jest magia. Jedna ze znanych definicji określa, że jest to wiedza o mało znanych siłach natury i sztuka wykorzystywania ich w celu dokonania zmian w świadomości i otoczeniu fizycznym, zgodnie z zamiarami poszczególnego człowieka. Choć nieco przydługa, ta definicja może stanowić punkt wyjścia do naszych rozważań o tym, czym naprawdę jest magia. Ktoś, kto poprzestał na wykształceniu podstawowym będzie miał duże trudności ze studiowaniem fizyki. Jeśli jednak jest inteligentny, to z pewnością zdoła pojąć zasady nawet tej trudnej dziedziny. Podobnie jest z magią. Początkujący napotyka na liczne tomy literatury sprawiającej wrażenie niespójnego nagromadzenia wiedzy. W większości zawiera ona zniechęcające słownictwo techniczne, tworzące zaporę dla człowieka spoza kręgu wtajemniczonych. Tutaj postaram się jednak wyjaśnić wszystko w jasny i w miarę zrozumiały sposób - zacznę więc od początku...