W praktyce magicznej ważną rolę odgrywają aspekty astrologiczne. Ten rozdział poświęcam więc szczegółowemu omówieniu magii planet. Dawni magowie i kapłani przedstawiali archetypy sił siedmiu klasycznych planet w postaci bogów i bogiń. W Babilonii i Chaldei, a więc w tych rejonach Środkowego Wschodu, które uważane są za miejsca pochodzenia zarówno magii, jak i astrologii - istotnym składnikiem życia religijnego były hołdy składane bóstwom planet. Mistycy i magowie żydowscy znajdowali się pod silnym wpływem Babilończyków i Chaldejczyków, co spowodowało, że przejęli od nich wiele aspektów religii gwiazd. Dlatego judaizm przejął panteon bogów planetarnych, który stał się podstawą magii wieków średnich. W średniowiecznej magii siły planetarne reprezentowane były przez archaniołów. Każdy z nich miał pod swym władaniem jedną z planet albo Słońce lub Księżyc. Nasz system odpowiedników magicznych w znacznym stopniu wywodzi się z kultu bóstw planetarnych Środkowego Wschodu. W przekazach biblijnych archaniołowie często pojawiają się jako posłańcy Jehowy. Pod postaciami tych świetlistych posłańców często się kryją ciemne figury znane w tradycji ezoterycznej jako upadłe anioły. Niektórzy badacze Biblii identyfikują ich z Ben Elohimem lub synami bogów, którzy przybyli na Ziemię, by się złączyć z ludzkimi córkami. W Genesis 6:2 - 7 czytamy, że z potomstwa tych niedozwolonych związków wyrośli olbrzymi, którzy zostali pierwszymi magami. Ich domniemane nikczemne działania spowodowały, że Jehowa zesłał potop mający zniszczyć ludzkość, ratując tylko Noego z rodziną i arkę ze zwierzętami. Legenda o potopie jest pochodzenia babilońskiego, możemy więc przypuszczać, że upadłe anioły, o których się mówi, że nauczyły ludzi rolnictwa, cywilizacji i okultyzmu były pierwotnie bogami planet. Ale to jedynie legendy... Jak to wygląda z punktu widzenia okultyzmu pokrótce opisze w podstronach