W poprzednim dziale opisywałem świat Astralny. Dowiedzieliśmy się, że Astral jest bardzo delikatną częścią świata duchowego. Jest złożony z najsubtelniejszych cząstek atomów. Pisałem również, że człowiek posiada swojego astralnego odpowiednika. Jednak pomiędzy ciałem astralnym, a ciałem fizycznym dostrzec można coś jeszcze... Ciało eteryczne, bo o nim tutaj mowa, posiada każdy człowiek, oraz istota żyjąca. Odpowiada ono za prawidłowy przepływ siły życiowej oraz w nim też znajdują się ośrodki siły (czakry/czakramy). Pozostaje również w szczególnym związku z leczeniem magnetycznym, jak i mesmeryzmem – gdy chodzi o uzdrowienie, znieczulenie lub trans. Jest ono również głównym czynnikiem sprawczym zjawisk mających miejsce podczas seansów spirytystycznych, np. pukania, poruszania przedmiotami, różnego rodzaju materializacji. Rozwój zdolności eterycznych obdarza człowieka nowymi możliwościami, niedostępnymi dla nieobeznanego człowieka. Ciało eteryczne jest dostarczycielem materiału, z którego formuje się substancja zwana ektoplazmą. Ciało eteryczne ma barwę szarofioletową lub szaroniebieską o bladym odcieniu, słabo świecącą, o wulgarnej lub subtelnej strukturze w zależności od rodzaju ciała stałego. Spełnia ono dwie zasadnicze funkcje: 1. Wchłania pranę, czyli energię życiową, a następnie rozprowadza ją po całym ciele fizycznym. 2. Jest pośrednikiem lub pomostem pomiędzy ciałem fizycznym a ciałem astralnym i przekazuje ciału astralnemu świadomość zmysłowych kontaktów za pośrednictwem mózgu astralnego, jak również doprowadza do mózgu fizycznego i systemu nerwowego świadomość z poziomu astralnego i wyższego. Związek pomiędzy ciałem fizycznym i eterycznym jest tak ścisły, że uszkodzenie jednego powoduje analogiczne uszkodzenie drugiego. Jest to tzw. reperkusja. Jak wspomniałem w poprzednim artykule, reperkusja jest również możliwa w relacjach z ciałem astralnym, uszkodzenie go w pewnych okolicznościach powoduje bowiem identyczne skutki w ciele fizycznym. Prawdopodobnie jednak reperkusja taka jest możliwa tylko przy pełnej materializacji, gdy materializowany kształt jest równocześnie widzialny i dotykalny. Nie jest natomiast możliwa, gdy kształt jest dotykalny, lecz niewidoczny lub widzialny, lecz niedotykalny. Ludzie, którzy z powodu amputacji utracili którąś z kończyn, często odczuwają ból w miejscu, w którym ręka lub noga dawniej się znajdowała. Przyczyną tego jest fakt, iż eteryczna część danej kończyny nie została usunięta razem ze stałą częścią fizyczną. Jasnowidzący potwierdza istnienie eterycznej części kończyny, która została fizycznie amputowana. Dlatego też odpowiedni bodziec może obudzić w tym członie wrażenia, które następnie są przekazywane świadomości, stad odczuwany ból czy też swędzenie.