Do praktyk bardzo pomocne jest naśladowanie wskazań szkół okultystycznych Chin lub Indii (na przykład Hatha-jogi), które poprzez specjalne ćwiczenia fizyczne zmierzają do koncentracji i zharmonizowania wszystkich naszych sił z otaczającym światem. W tych ćwiczeniach zasadniczą rolę odgrywa prawidłowość oddychania, warunkująca wzmożenie cyrkulacji energii życiowej w organizmie. Zdawałoby się, że nie ma nic prostszego, jak prawidłowo oddychać. Przecież czynimy to właściwie całkiem automatycznie. Ale czy prawidłowo? Wielu ludziom nie trafia to po prostu do przekonania, że dopiero teraz mieliby uczyć się dobrego oddychania. A jednak byłoby to wskazane, bo ogólnie można stwierdzić, że mało jest takich, którzy to robią dobrze. Wynika to zresztą z różnych fałszywych zaleceń i metod, według których prowadzi się ćwiczenia oddechowe, na przykład w gimnastyce szkolnej, w wojsku itp. Znane są zalecenia przeprowadzania forsownych wdechów i wydechów, głębokiego wdechu przez nos i wydechu przez otwarte usta, oddychania z wypiętą piersią i wciągniętym brzuchem pamiętając o tym, że przy oddychaniu – łącznie z tlenem z powietrza – wprowadzamy do płucc również energię magnetyczną, którą krew rozprowadza po organizmie, proces oddychania nabiera specjalnego znaczenia. I nic dziwnego, że tak rozumiejąc tę ważną czynność organizmu, wielki poeta niemiecki Goethe powiedział o sztuce oddychania: „Co prawda jest to łatwe, jednak to łatwe jest trudne". Nie mogę tu przeprowadzać szkolenia na przykład według nauki Hatha-jogi, gdyż odbiegałoby to znacznie od naszego zasadniczego tematu, jakim jest okultyzm, ale chcę przynajmniej zwrócić uwagę na kilka zasad tej szkoły (tylko w odniesieniu do oddychania), gdyż zdaję sobie sprawę, że każdy chciałby zrobić coś pożytecznego dla swego zdrowia (chociażby z czystej ciekawości). Zwolennicy tej szkoły nazywają zasady te złotymi regułami oddychania, a oto one: – Niczego nie wolno forsować, a więc biada temu, kto forsuje oddychanie. – Odpręż muskuły i bądź też rozluźniony przy oddychaniu. – Oddychaj możliwie przez nos; wdech i wydech. (Oddychać ustami powinno się dopiero przy forsownych wysiłkach, na przykład w sporcie). – Wyprostowana postawa jest podstawowym warunkiem dla prawidłowego oddychania. – Wspieraj naturalne impulsy. (Wzdychanie, ziewanie, śmiech, wąchanie, kichanie, kaszlenie itp. – są to naturalne formy wspierające proces oddychania). – Zwracaj uwagę na swój naturalny rytm oddechu: wdech – wydech – pauza. – Spaceruj, uprawiaj sport lub przynajmniej gimnastykę. – Wypinanie brzucha przy oddychaniu jest fałszywe, ale jeszcze gorzej jest, gdy wciąga się go przy oddychaniu. Przy oddychaniu cały przód tułowia (klatka piersiowa i brzuch) wzdyma się, przy czym przepona brzuszna – lekko napięta – nieco przesuwa się do przodu. Wdychane powietrze należy zassać do całego organizmu jak zapach delikatnego kwiatu. Przy odpowiednim szkoleniu i delikatnym wyczuciu czuje się „to powietrze" aż w palcach u rąk i nóg. Dlatego stare przysłowie chińskie mówi: „Tylko chory człowiek oddycha płucami – zdrowy-natomiast przy pomocy dużych paluchów". Niektórym powiedzenie to może się wydać nieprawdopodobne, a nawet zabawne, jednak chodzi tu o właściwe rozprowadzenie pobranej z powietrza energii do najdalszych zakątków organizmu. – Odzwyczaj się koniecznie od szkodliwych nawyków (palenie papierosów itp.). Na Dalekim Wschodzie poznano już tysiące lat temu ogromne znaczenie oddychania i właściwego odprężania ciała i powiązano rozpoznanie to z medycyną, a nawet z religią. W Europie szkoła oddychania systemem jogi miała również wielu zwolenników i znajduje ich obecnie coraz więcej. Dla ogółu jednak dalej stanowi jeszcze coś w rodzaju legendy. Charakterystyczne są wypowiedzi zwolenników tej szkoły. Na przykład dr Johann Ludwig Schmitt z Monachium tak się wypowiada: „Już krótki okres poważnego stosowania jogi sprawił nadzwyczaj dużo dobrego i przyniósł chorym istotną, a często nawet rozstrzygającą pomoc". Sławny skrzypek Jehudi Menuhin twierdził: „Ta szkoła nadaje się w idealny sposób do zapobiegania chorobom fizycznym i psychicznym i dla ogólnej ochrony całego organizmu, gdyż docenianie wartości życia, prawda i cierpliwość są niezbędnymi warunkami, które zapewniają spokojny oddech, spokój myśli i siłę woli". Zwolennicy tej szkoły w Europie zrozumieli, że ćwiczenia oddechowe powodują współharmonię sił w organizmie. Stanowią więc wartościowy środek zaradczy medycyny zapobiegawczej. Terapia oddechowa może być m.in. zastosowana w leczeniu wewnętrznych boleści nerek, wątroby, śledziony itp. Przy chorobach nerwowych daje bardzo dobre wyniki. Może również bardzo pomóc przy chorobach płuc i obiegu krwi. Terapeuci chińscy twierdzą: Jeżeli nie funkcjonuje oddychanie – wkrótce już nie będą funkcjonowały inne organa. Z wszystkiego, co powyżej powiedziano, wynika, że przez gimnastykę oddechową osiąga się znacznie więcej, aniżeli tylko dopływ tlenu z powietrza do płuc. Proszę więc zaufać doświadczonym nauczycielom lub lekarzowi-terapeucie sztuki oddychania. Stosowanie tej sztuki na własną rękę jest niewskazane, gdyż wiadomo, że jeśli się raz czegoś źle nauczy, to później trudno to odrobić.