WENUS - świeci wieczorem i rankiem. Ezoterycznie jest siostrą Ziemi. Jej symbolem jest okrąg, reprezentujący ducha, umiejscowionego nad równoramiennym krzyżem żywiołów, symbolizującym świat materialny. W starożytnym Egipcie ten symbol planety Wenus wyobrażał zespolenie pierwiastka żeńskiego z męskim. Był to ogólnie przyjęty emblemat „dzieci kwiatów" (lat sześćdziesiątych), którzy, nawiązując do planety Wenus, nazywali go krzyżem miłości lub pokoju. Obecnie znak ten jest stosowany w biologii na oznaczenie płci żeńskiej. Planetę Wenus uważa się za bliźniaczą duszę Ziemi. Koncepcja bliźniaczych dusz jest bardzo stara, opiera się na ezoterycznym wierzeniu, że początkowo gatunek ludzki był dwupłciowy. W pewnym momencie odległej przeszłości ludzkość rozdzieliła się na dwie płcie. Stąd bierze się przekonanie, że dusze ludzkie będą przechodzić kolejne cykle narodzin, śmierci i odrodzenia, tak długo, aż zostaną inkarnowane jako dusze bliźniacze. Oczywiście możliwe jest nadużywanie tej wiary. Występuje to szczególnie często wśród zakochanych, którzy przerzucają swą animę (żeński aspekt męskiej psychiki) lub swego animusa (męski aspekt żeńskiej psyche) na ukochaną osobę, sądząc, że odnalazły się ich od dawna rozdzielone bliźniacze dusze. Zrodzenie tego rodzaju seksualnego zaślepienia, może być zgubne dla każdego, kto zostanie w nie wciągnięty, i stanowi wyraz ujemnego wpływu planety Wenus. Bardziej dodatni wpływ Wenus wyraża naturalne dla ludzi dążenie do zjednoczenia przeciwieństw. W aspekcie magicznym można to rozumieć jako zrównoważenie zasady męskiej i żeńskiej w psychice maga. Tego rodzaju zjednoczenie przeciwieństw, zwie się uświęconym małżeństwem i symbolizowane jest znakiem przedstawiającym szpadę w kielichu. Mag może wykorzystywać siłę planetarną Wenus we wszystkich sprawach dotyczących miłości. Może to być miłość romantyczna między dwojgiem osób lub w szerszym znaczeniu miłość obejmująca braterstwo wszystkich ludzi.